Sevinchi boyisi, nahot yana avvalgiday yura olaman!
Qo`rquvi esa, yana kasalxonaga borishi. O`sha xilor xidi bosgan xonalar. Oppoq xalat kiygan do`ktr, xamshiralar, qancha-qacha dardman kishilar. Bularning hamma-hammasi Shirinning qalbiga qo`rquv solar. U yana o`sha ``endi yura olmaysan`` degan so`zlarni qayta eshitishdan qo`rqardi. Lekin Farxodni samimiy qiyofasini ko`z oldiga keltirar, bu esa uning yuragini tinchlantirib qo`rquvini aritar edi...

Onasi bomdod nomozini o`qish uchun turganidan keyin Shirin ham o`tirib oldi. Diqqat bilan onasining ibodatiga qulog` solib o`tirar edi. Onayi zor, eng ezgu tilaklar, ko`zida yosh bilan. Notanish yigitning haqqiga duvo qilardi. Hammasini eshitib turgan Shirin ham qo`llarini duvoga ochdi. Ohirida qizining dardiga shifo so`rab ibodatini tugatdi...
- Assalom a`laykum oyijon ibodatiz qabul bo`lsin.
- Aytganing kelsin qizim. Nega vahli turib olding?
- Uyqum kelmadi! Oyijon halizamon Farxod aka kelib qolishadi. Oppoq ko`ylagimni olib bering!
- Ho`p bo`ladi, qizalog`im! -onasi hursad bo`lib ketdi. Chunki qizi Farxodni kelishiga chiroyli kiyinib olmoqchi ekananligini allaqon sezgan edi...

Endigina nonustaga, o`tirishgan edi. Ko`cha eshik taraqladi. Onasi boshini ko`tarib, oynadan qaradi.
- Qizim Farxodjon kelibdilar! -degancha shoshib chiqib ketdi.
Shirin joyida o`tirar ekan. Hayajondan yuragi entikar, ko`zlarini eshikdan uzmas edi.
Farxoda asta uy ichiga kirdi. O`zi bilan faraxbahsh tongning, iliq nafasi olib kelganday, Shirinning qalbida o`zgacha bir muhit paydo bo`ldi.
- Assalomu a`laykum Farxod aka!
- Va`alaykum assalom, Shirin qalaysiz?
- Yaxshi! -Shirin xonaga kirgan onasiga bir qarab qo`ydi.
- Ona tayyormisizlar ketamiz, mashinani tor ko`chaga olib kirdim. Yo`lni to`sib qolmasin! -dedi Farxod.
- Ha tayyor! -onasi Farxod nimani nazarda tutgani sezib darov Shirinni ko`tarishga chog`landi.
- Maylimi! Agar Shirin ho`p desalar o`zim mashinaga olib chiqaman! -dedi.
Onasi avval qiziga so`ng Farxodga bir qarab oldida:
- Mayli o`g`lim! -dedi.
Farxod asta Shiringa yaqinlashdi. Shirin bir qo`lini ko`tarib, Farxodni yelkasiga qo`ydi. Farxod bir qo`lini Shirinni yelkasidan, ikkinchisini tizzalari tagidan o`tgazib, yengil harat bilan ko`tarib oldi. Asta xovliga chiqar ekan, qo`lidagi Shiringa ko`z tashlab qo`yardi. Uzun qora sochlari, chiroyli taralgan. Egnidagi oppoq libosi o`ziga juda yarashgan. Farxodning narzida, Shirin huddi falaklarda uchib yurgan malakday. Unga botinib qarashning o`zi katta gunohday bo`lib tuyuldi...

Hammalari mashinaga o`tirishdi. Farxod ortiga o`g`rilib, asta jilmaydi.
- Manabuni olib qo`ying, dori darmonga ishlatasiz. -dedida bir dasta paketga o`ralgan pullni uzatdi.
- Yo`q, rahmat o`g`lim kerag emas!
- O`g`lim deysizu rat etasizmi? -Farxod pullni uzatib turaverdi.
- Ahir o`g`lim! -onasi hijolat tortib pulni oldi. - Keragi yo`g` edi. Shirinxonni nafaqa pullarini (nogironlik nafaqasi) yig`ib qo`ygan edim!
- U pullarga Shirinning o`zlariga ishlatarsiz. Qani duvo quling yo`lga chiqishimizdan avval! -Farxod ortiqcha gaplarga nuqta qo`yib qo`lini duvoga ochdi.
- To`leyiz baland bo`lsin. Birni bersangiz mingni oling... -onasi uzoqdan-uzoq duvo qildi...

Kliknikaga yetib kelishdi. Shirinni shinam xonalardan biriga joylashtirdilar. Farxod o`zi yugur-yugur ishlarni to`g`irlab bo`lgach xonaga kirdi.
- Ona, Shirin endi man ketishim kerak!
- Ketasizmi? -Shirin tajublandi.
- Tez-tez kelib turaman. Shirin siz qo`rqmang opamdan iltimos qildim halizamon kelib qoladilar...
- Opangiz?
- Opam ham jarroh, faqat o`zimizda Paliknikada. Iltimos qilgan edim o`z xisobidan tatil oldilar. Sizga opam qarab turadi! -dedi.
Onasi yana biroz hijolat tortdi.
- Opangizni ovora qilibsizda o`g`lim!
- Yo`q hijolat tortmang, opam juda yaxshi ayol bir og`iz aytgandim yo`q demadi. Har qal o`z kaspida. Mayli man yana kelaman! -deb esh tutquchini uchladi.
- Qachon kelasiz? -Past ovozda shivirladi Shirin. Ammo onasidan uyalib yuzi qizardi. Farxod ham eshitib asta ortiga o`grildi.
- Ertaga kelaman!

Farxod mashinada uyga qaytar ekan. Faqat bir narsani tezda bankka borib, kerakli pulni olishni o`ylardi.
O`ylab ham o`tirtmadi, bankdan kridit oldi. Agar bu pullarni vaqtida to`lay olmasa. Ishlari orqaga ketishi, xatto bankirot bo`lishi ham mumkun. Ammo unga bu narsalarni qizig`i yo`q, u faqat Shirinning tuzalib ketishini o`ylardi xolos...

Shirinni bir necha kun aperatsiya tayorlashdi. Nihoyat aperatsiya qilinadigan kun keldi. Farxodni telifoni jiringladi. Opasi aperatsiya boshlanayotganini aytdi. Ammo Farxod haliham kabinetidan chiqib keta olmayabdi.
Yana bir qo`ng`iroq.
Opasidan, aperatsiya boshlanganini aytdi. Askiga olib bugun solig`dan kelishgan. Nihoyat hammasini tugatib endi mashinaga o`tirgan edi. Yana qo`ng`iroq!
Opasidan tabriklab aperatsiya yaxshi o`tganini aytdi...

Farxodning quvonchini cheki yo`q. U kliknikaga yetib keldi. Sabirsizlik bilan uyoqdan buyoqqa yurib, Shirinni palataga olib chiqishlarini kutmoqda edi...

Nihoya hamshira, kelib Shirin ko`zini ochganini palataga olishganini aytdi. Sevinganidan hamshirani cho`ntagiga biroz pul soldida o`zi palatga yugurdi. Shirin iliq tabassum bilan kutib oldi. Hissiyotga berib ketib, Shirinni yanoqlaridan, peshonasidan bir ikki bor o`pib oldi. Hissiyotga berilib, Shirinni biroz uyaltirib qo`yganini keyin sezdi. Ammo bundan har ikkisi ham hafa bo`lishmadi...

Asta kunlar-haftalarga, haftalarlar-oylarga ulanib boraverdi. Duvo bilan el ko`karar deganlariday, Farxod hech qanday talofat ko`rmadi. Aksincha ishlari yurishgandan yurishib boraverardi. Buyog`da Shirin ham asta oyoqqa turib yura boshladi. Avvaliga har bir qadam bosishi qotib qolgan paylariga o`ta qattiq og`riq berar. Shunga qaramay Farxodning ham manan, ham moddiy ko`magi ostida oyoqqa turib borardi. Bir yarim yil deganda hassani tashlab o`zi yuradigan bo`ldi...

Shirin erta tongda turib ko`chalarni supirayotgan edi. Ko`chani boshiga Farxodni mashinasi kelib to`xtadi. Mashinadan tushayotgan Farxodni ko`rib ko`zlari chaqnab ketdi. Farxod oldiga keldi salomlashishdi. Farxod supirilgan ko`chaga qarab jilmaydi.
- Shirin sizga yarashar ekan!
- Nima?
- Kelin bo`lish! -dedi. Shirinni asta yuzi qizardi bu xolatdan chiqish uchun:
- Farxod aka uyga kiraylik nonushta qilamiz! -dedi.
- Ertaga opam bilan kelsak maylimi?
- Sizni tushuna olmayabman?
- Sovchilikka... Avval sizni fikrizni bilay degandim Shirin?
Shirin buni kutmagan edi. Shunga biroz ikkilanib qoldi.
- Shirin sizga bosim o`tgazgim yo`q. Ko`nglingiz boshqada bo`lsa tortinmang aytavering. Sizdan hecham hafa bo`lmayman! -dedi.
Shirin asta jilmaydi.
- Roziman, qolgan ihtiyor oyimda! -dedi.
Farxod Shirinni roziligini olgach tezda ortiga qaytdi...

Bu taklifdan keyin Shirin ko`p oylandi. Negadur ko`nglida qo`rquv bor. Farxodni o`ziga yurak yutib aytmagan bo`lsa ham uni sevishini biladi. Ammo hali oyla qurishga tayyor emasligidan biroz cho`chirdi. Shularni o`ylab onasiga Farxodni taklifini