edi.
Erta tongdan unga sovg'a hozirlashga kirishdim, huddi maktab davrlari bitiruv oqshomida 303 dona qizil atirgulli buket tayyorlagandek, bu safar 303 dona oq atirgullardan buket tayorlattirdim. Uyga olib kelib Malika ko'rmasligi uchun xonamizga derazadan gulni kirgazib ichkaridan kirib berkitib qo'ydim.

...........Mana kechga borib Honadinimzda butun oilamiz davrasida, va albatta Malikaning ham oilasi ishtiroki bilan birgalikda bayramni ajoyib tarzda nishonladik.
Mana bayram ham nihoyasiga yetdi mehmonlarni kuzatib qo'yganimizdan so'ng men xonamizga yo'l oldim, Malika esa stolni yig'ishtirib, hullas hamma yoqni saramjon qilib kirishini aytdi.
Avvalgidek sovg'ani xonamizdagi Shkaf ichiga berkitib qo'ygandim, eshikni hiyol ochib mo'ralab qaragandim, Malika ishlarini tamomlab bo'libdi chog'i xonamiz tomon yaqinlashayotganini ko'rib tezda shkafdagi sovg'ani oldimda eshik ro'parasiga kelib turdim,

Eshikni ochgan zahoti

- Tug'ilgan kuning bilan tabriklayman Azizam! Yana 100 bahorni ko'rishingni tilab qolaman, mana-shu gullardek doyim ochilib yurgin. Sen men uchun judayam qadrlisan, yuragimni yarim bo'shlig'i o'zingsan, uni sendan o'zgasi aslo to'ldirolmaydi, Men faqat sendek Malikam borligi uchun o'zimni Qiroldek his qilaman. Yana bir bor tug'ilgan kuning bilan tabriklayman!
Deb biroz egilib oq atirgulli buketni unga uzatdim. Shunda Malika
- Ajoyib sovg'a va tilaklaringiz uchun raxmat begim, f-faqat... bir narsa yodingizdan k-ko'tarildi....
- Nima ekan? Hayron bo'lib so'radim men...
- H-haligi meni sehrab qo'ygan, yuragimni tub tubiga yetib borgan sherchi jinnivoy.
Ikki yuzi qizarib goh menga, goh yerga qarardi...
Esim qursin nahotki shu sherni unutgan bo'lsam deya o'zimni koyidim, ichimda o'ylardim dilimdagi gaplarni 4 qator sher tarzida unga yetkazgan edim, unga chindan ham yoqqan ekan-da deya hayollar og'ushiga cho'mdim, meni hayollarimni esa Malikaning "Qxm-qxm" deya tomoq qirishi diqqatimni bir joyga jamladi. Shunda men huddi romantik kinolardagi kadrladek chap tizzamni yerga qo'yib, halolimning o'ng qo'lini ikki qo'lim bilan ushladimda sherni boshladim....
*Sani qanchalar sog'inganim, bilsang eding...
*Vaslinga qanchalar zor bo'ldim sevsang eding...
*Mandan baxtli inson yo'q, bu dunyoda...
*Sanga bo'lgan pok hislarim sezsang eding...
Sherni tugatar ekanman, Malikamning yuzida mayin tabassum ila,
*Sog'inganim, doyim endi yonizdaman....
*Vaslim nedur, bor budimla siznikiman....
*Bizdan baxtli bormu o'zi dunyoda....
*Pok hislariz shaydosiman, adosiman....
Deya yelkamga boshini qo'ydi...
Ushbu damda men o'zimga sig'mas edim, hozirgina Malikaning menga aytgan sheri shu qadar qalbimga oldingidan ham iliqlik bilan kirib keldiki u holatimni so'zlar yordamida ta'riflab berolmasam kerak... Qarshimda turgan go'zal ayolimga qarab, o'zidan o'zi dilimda paydo bo'lgan so'zlar tilimga chiqa boshladi.Bilasanmi sen shunchaki bir go’zal emas, tog’ kiyikidek jozibadorsan . Sening qaddi qomating, tim qora sochlaring, mohir rassom mo’yqalami sayqal topgan durdek tiniq nozik yuzing, majnuntol bargidek nihol – nihol qoshlaring, bir – biri bilan husun talashib turgan kipriklaring. Endigina ochilgan lola rangidek tovlanib turgan lablaring meni senga yanada yaqinroq bo’lishga, hozirgidanda yaqinroq bo'lib shu lablaringdan to'yguncha bo’sa olishga yetaklaydi doyim... deya lablariga labimni bosar ekanman, ichimda "dunyoda bundanda totli ta'm bormikan yana hech" kabi o'y-fikr hayollar ummoniga g'arq bo'laman... ustidagi atlasdan tikilgan qomatiga mos kiyimlari o'ziga judayam yarashgan uni har bir nigohini qurboniman.... Lablaridan o'pa turib belidan qattiq o'zimga tortdim, u qo'llarini yelkamdan o'tkazib olgandi, uni shartta ko'tardimda spalniyga yotqizdim....
(Uyog'i hammangiz o'ylagan narsa) hayotimiz shunday asaldan ham totli lahzalar va miyani qaytadan programmalashtirsa ham o'chmaydigan shirin onlar ila o'tardi....


******************************************






Ammo sevgi bilan uydagi ro'zg'orni butligini ta'minlash mushkul. Ayolim ro'zg'ordagi kamchiliklarni menga sezdirmasada bu yaqqol ko'zga tashlanib turardi. Ha demay ukam ham oilali bo'ladi, barchamiz bir uyda siqilib qolardik. Men Rossiyaga ketishga qaror qildim, Ayolimni tashlab o'zim Rossiyaga ketdim, qurilishga ishga kirdim. Sutkada 24 soat bo'lsa, uni 16 soati ish bilan, qolgan 8 soatidan 6 soatini men u bilan gaplashib o'tkazardim. Uning suhbatiga hecham to'ymasdim, uni judayam sog'ingandim. Ayrim kunlari charchab uhlab qolib, u bilan gaplasholmay qolsam kunim juda ham og'ir bo'lardi, o'zimda katta bir bosim his qilardim. U bilan gaplashgan kunlarim esa uning menga bergan daldasi, uydagi barcha holatlarning mustabilligi, oila a'zolarimning yaxshiligi menga taskin berardi, men g'oyibdan bir kuch his qilardim. Hullas bir yarim yil Rossiyada ishlab men uyga qaytdim, kelishim bilan darxol uy ko'tarish taraddudini ko'rdik. Men imkon qadar chetdan yordam olmay shaxsiy uyimni barpo qilishga harakat qilardim. Bunda esa Malika menga kattadan katta yordam berdi. U men bilan teng-ma teng ishlardi, men bilan birga ovqatlanardi, hattoki g'ishtlarni men bilan birga qo'shilib taxlardi, men uni qiynalgalishini istamasam ham qaysarlik qilib menga yordam berishi shart ekanligini ta'kidlardi. Bundan esa unga nisbatan sevgim mehrim yana ham kuchayardi.....

............Ming azobi qiyinchiliklar bilan uyimizni ko'tarishga erishdik. Ana endi o'zimizning shaxsiy uyimiz bor ro'zg'orimiz ham alohida bo'ldi... Biz o'zimizda yo'q baxtiyor edik....
Orada olti oy men yana Rossiyaga borib keldim, yana huddi shu holat takrorlandi.Kunduzi ishda, kechasi Malika bilan qo'ng'irdaman....
Kelishim bilanoq darrov ukamni uyli joyli qildik, bu orada ayolim ham homilador bo'ldi, va biroz muddatdan so'ng u menga sog'lom bir farzandi sovg'a qildi. Turmushimizning 4-yilida farzandli bo'lishga muvaffaq bo'ldik. To'g'ri hayotimizning to'rt yillari asosiy kunlari meni musofirchilikda yurishim bilan o'tdi. Shunga qaramasdan honadonimda o'z oilam bilan bo'lgan vaqtimda, biron marta baland ovozi chiqmadi yoki biron bir ko'ngilsiz hodisalar bo'lmadi. Buning barchasi ayolimning oqilona hatti harakatlaridan edi. O'rtancha ukamni oilali qilganimizdan so'ng, kenja ukamni ham to'yiga taraddud ko'ra boshladik. Shu payt Malika uyimizni o'rtancha ukamizga berishimizni o'zimiz esa boshqa uyga ko'chib o'tishni maslahat berdi....Men o'zimda yo'q bag'oyat hursand bo'ldim.... Inson o'zi yashab turgan honadonini boshqa bir insonga tortiq qilish uchun, yuragi "Okean"chalik keng bo'lishi kerak........Men uning hu taklifini ma'qulladim. Rossiyadagi holat yana takrorlandi. Kunduzi ish kechasi esa, diydor ohangli suhbatlar....
Bu yerda ishlayotganimga to'qqiz oy bo'lib qoldi, ne sabab bo'libdiki men bilmayman Malika menga bir haftadan buyon qo'ng'iroq qilmay qo'ydi.... bu yerga kelganimda orada shunday vaziyatlar bo'lib turardi, uzog'i bilan uch kun aloqaga chiqmas edi, men sal-pal ko'nikib qolgan edim....Ammo....bir hafta menda shubhali bo'ldi.