Uning yashil ko'zlari ko'p yig'laganidan kipriklari namlanib bir biriga yopishib ketgan edi. Ko'zlarini ich ichiga yaxshilab nazar solsangiz g'amdan boshqa hech narsani ko'ra olmaysiz. Qisqa soniyali termulishdan keyin Shirina ko'zlarini tezlik bilan shiftga olib qochdi baqli qizlik ibosidir yoki ota onasidan uyalishdir.
Hamid aka Ayubga
-Ukam San bilan holiroq joyda gaplashib olaylik.
-Hop yuring. Deya Ayub xonani tark etdi.
Shifoxona xiyobonida Hamid aka sigaretini chuqur tortib osmonga qaragancha.
-Qizimni davolay olasanmi..? Unga yordam bera olasanmi...?
-Men siz o'ylagan darajada malakali emasman, hali talabaman.
-Malakali shifokorlar ham eplay olmaymiz deyapti. Nima qilishga bosh qotgan.
-Bu yog'iga Xudodan shifo so'rab duo qila olaman xolos.
-Nima bo'lganda ham raxmat sanga ukam. Deya paltosining ichki cho'ntagidan bir dasta USA Dolloridan bir nechtasini sanamasdan Ayubga uzatdi.
Ayub judayam o'ziga to'q oilaning farzandni bo'lgani uchun yoshlikdan pulga mehr qo'ymagan.
-Pullaringizni cho'ntagingizga solib qo'ying men hech bir ishni pul uchun qilmadim deya inkor qildi va shu o'rinda o'ziga rahmi keldi taxqitlangandek, tilanchilardek xis qilib yuragining qayeridadir bir narsa ovozsiz uzildi.
Doktor Arab Davidovni oldiga ikkovlon bir biriga hech narsa demasdan keyib borar edi.
Eshik taqqillab ochilganini sezgan Doktor stoli ustigagi rentgen va boshqa betartib yotgan qog'ozlardan bosh ko'tarib ularga peshvoz chiqdi.
-Hamid aka keling o'tiring...!
-Raxmat Arabjon..
-Hamid aka men RF dagi hamkasblar bilan gaplashdim. Shirinaning kasallik varaqasi va analiz javoblarini ularga yubordim. Ertaga abetgacha bizga javob qaytarishadi. O'zlari kelishadi kasalxonamizga yoki Shirinani RFga olib boramiz.
25-Dekabr tongi Toshkent tuman Ayub issiq kiyimlarini kiyib kasalhona tomon ketib borar edi. Do'stlik (Chkalov) metrosi ostonasiga kelib KENT sigaretini tutatib ko'chadagi tuman uzra yo'qolib ketayotgan mashinalarga termulib sigaretini oxirigacha chekmasdan metroga kirdi. Toshkent bekatiga yetib kelib Vokzal qarshisidagi gul do'kondan Shirina uchun gul sotib olib yo'lida davom etardi. 412-palata eshigi oldiga kelganda kirishga arang ju'rat topib eshikni ochdi. Bu vaqtda Shirina o'zini Selfi qilib yotgan joyida suratga olayotgan edi. Ayubni ko'rib telefonini Tombuchkasi ustiga qo'yib.
- Assalomalekum doktor
-Vo alaykum assalom qalaysiz yaxshimisiz o'zizni yaxshi xis qilyapsizmi.
-Rahmat yaxshiman
-Nonushta qildingizmi
-Yo'y chaynashga qiynalyapman
-Unda uydagilarizga tel qiling sho'rva olib kelishsin suvini ichib turing. Ha aytgancha yo'ldan oldim gullar sizga. Deya telefonini qo'liga olib o'rniga gullarni qo'ydi.
-Sizga telefon mumkun emas o'chirib qo'ying.
-Hop doktor.
-Yana kelaman ko'rishga yaratgan shifo bersin. Deya ortiga o'giirilib xonani tark etdi. Honadan chiqishni Ayub uddaladi lekin qandaydir shirin xislarini xonaga tashlab chiqganini sezib turardi. Arab Davidov Ayubni ko'rib,
-Farhodjon uyga ketmadizmi ta'tiliz boshlanidu deya kinoya bilan qo'l cho'zdi.
-Ayub kulimsirab Assalomalekum Arab aka.
-Volekum assalom bemorizni ko'rdizmi ahvoli qanday
-Kechagidan yaxshi ancha.
-Men obxotga kirib chiqaman siz shu yerda bo'lsangiz yana gaplashamiz deya Doktor Arab yo'lida davom etdi.
RF dan xa deganda javob kelavermagach Hamid aka sabrsizlanib,
-Arabjon telefon qiling anig'ini biling
-O'zim ham shuni o'ylab turgan edim.
Arab aka tashqariga chiqib ketib qo'l telefonidan tel qildi. Qo'llarini qimirlarib nimanidir tushuntirishga urunar edi suxbat chog'ida. Suxbat yakunlangach chuqur ux tortib qo'lini mushtlab ikkinchi qo'lini kaftiga urdi. Arab akaning aytishicha Shirinani yangi yildan keyin yani 10 yanvarda RF ga olib biriladigan bo'ldi. Arab aka
-Student shu safargi ta'tilizdan voz keching endi.
-Nega tinchlikmi.
-Tatil tugaguncha Shirinani nazoratini o'zingiz zimmangizga oling.
-Axir...
-Bu ustozlik iltimosim.
-Xop doktor